15/11/2022
Praktyka czyni… prawie mistrza już blisko 22 lata🦷😍🦷🥹🧐👌
Młody Dentysto, jeśli widząc w grafiku imię ,,Zuzia” lub ,,Marcel”, lub, o zgrozo, podany w nawiasie wiek ,,4” albo ,,6”, postanawiasz anulować zamówiony obiad, na wszelki wypadek mierzysz sobie ciśnienie, oraz trzęsącymi się rękami sprawdzasz czy w internecie jest dostępny PDF ,,Kicia kocia u dentysty”... to ten poradnik stworzyłam z myślą o Tobie.
Porady dotyczą wizyty pierwszorazowej i/lub kontrolnej i nie będą zawierać sugestii czy opisu działań leczniczych. Skupiam się w nim na relacji z dzieckiem.
PIERWSZY KONTAKT (warto wyjść na poczekalnię)
Z DZIECKIEM
* ,,na poziomie wzroku”
kucnij, usiądź
* ,,mam imię”
przywitaj się używając imienia dziecka, przedstaw się używając swojego imienia
* ,,zauważ”
skomentuj pluszaka, warkoczyki, t-shirt z dinozaurem
Z RODZICEM
* ustal cel wizyty: kontrolnie czy coś się dzieje
WYWIAD (poza ogólnozdrowotnym)
Jeśli masz taką możliwość, poproś swoją asystentkę, żeby podczas Twojej rozmowy z rodzicem odwracała uwagę dziecka: rozmawiała o przedszkolu, pluszaku, bajkach. Jeśli pracujesz sam, poproś dziecko, żeby umyło zęby na modelu, albo narysowało pieska. Jeśli dziecko popłakuje i wtula się w rodzica, zaniechaj tych prób, ale podczas wywiadu używaj eufemizmów (np. nie wyrywać a pożegnać ząbka) i uważaj na to co mówisz.
O co pytać?
* kiedy była ostatnia wizyta? kontrolna czy awaryjna? kiedy była pierwsza wizyta? czy były regularne wizyty kontrolne?
* czy dziecko było leczone? jak wyglądała współpraca?
* czy dziecko było znieczulane? jak się czuło po znieczuleniu? jak wyglądała współpraca? (Pamiętaj, że opinia rodzica na temat współpracy jest często subiektywna)
* jaką ma szczoteczkę, jaką pastę, kto myje mu zęby i jak często, ile trwa mycie
* czy dziecko je w nocy, co je, jak często, co pije w ciągu dnia (jeśli rodzic odpowiada, że herbatę, zapytaj z czym)
* czy ma/miało smoczek, czy oddycha buzią czy nosem, czy ssie palca, czy w nocy oddycha buzią
Jeśli przyczyną wizyty są dolegliwości bólowe, dowiedz się o nich jak najwięcej.
Zanim jeszcze dziecko usiądzie na fotel, poinformuj rodzica o wszystkich możliwościach leczenia, w przypadku braku lub ograniczonej współpracy: adaptacji i desensytyzacji, sedacji wziewnej podtlenkiem azotu, znieczuleniu ogólnym.
Przed badaniem kucnij i powiedz dziecku, że chcesz policzyć jego ząbki. Zapytaj czy wie ile ich ma. Zażartuj, że na pewno nie ma ich więcej niż te dwa, które widać z przodu kiedy mówi ;)
PŁACZ I STRACH
Nie mów: ,,Nie ma się czego bać”; powiedz: ,,Widzę, że płaczesz. Powiesz mi dlaczego?” -,,Boję się!” -,,Rozumiem. Powiesz mi czego się boisz?”. Nie ignoruj i nie bagatelizuj dziecięcych uczuć.
BADANIE
* ,,potrzebuję wsparcia”
zapytaj czy dziecko chce usiąść na fotel (ja nazywam go tronem) sam czy z mamą/tatą;
* powiedz, że do liczenia potrzebujesz lusterka i światła, bo w buzi jest ciemno jak w jaskini
* policz lusterkiem najpierw ręce, potem uszy i nos
* licz zęby głośno, okazuj entuzjazm
* dmuchawka: powiedz, że to maszyna do łaskotania; połaskocz najpierw nogi i ręce
Teraz już wiesz czy zęby są zdrowe, a jeśli nie, to ile jest ubytków i jakiej wielkości. Zwróć uwagę na higienę.
STOP KŁAMSTWA
Jeśli rodzic mówił ,,pan/pani tylko zobaczy” - tylko zobacz. Po wizycie wytłumacz rodzicowi jak ważne w budowaniu zaufania jest mówienie prawdy. Oczywiście dalej używajcie eufemizmów np ,,następnym razem pani umyje twój ząbek” zamiast ,,następnym razem pani będzie wiercić”.
ENTUZJAZM
Chwal każdy postęp, ignoruj negatywne zachowanie. Bądź cierpliwy i spokojny. Uśmiechaj się. Okazuj entuzjazm. Bij brawo. Dzieci uwielbiają bicie brawa. Kto zresztą tego nie lubi?
DOKUMENTACJA
Pisz WSZYSTKO. Napisz czego dowiedziałeś się z wywiadu od rodzica, ale napisz też, że dziecko lubi Psi Patrol, ma króliczka Łatkę, jak przyszło z mamą to płakało, a jak z tatą to nie, opisuj jego postępy, napisz czego się bało i co Ci obiecało, oraz co Ty obiecałeś jemu. Przed następnymi wizytami czytaj swoje opisy i wyciągaj z nich wnioski. Z moich opisów można by złożyć wiele książek, ale nie żałuję ani jednego słowa.
STWÓRZ RELACJĘ
Wiem, że z dzieckiem-pacjentem nie możemy być przyjaciółmi na codzień, ale różne są formy przyjaźni. My możemy być przyjaciółmi podczas wizyty, a przyjaciele wiedzą o sobie dużo rzeczy. Przyjaciele są wspierający, cierpliwi i wyrozumiali. Dziecko-pacjent cierpliwie zniesie zabieg i wybaczy Ci, że czasem będzie on nieprzyjemny.
Wybrałeś zawód, w którym tworzysz relacje z pacjentami. Czasem tym pacjentem będzie mały, przestraszony człowiek. Sukcesem jest relacja oparta na zaufaniu i sympatii. Mam nadzieję, że ten poradnik pomoże Ci to osiągnąć.
Jeśli jesteś zainteresowany webinerem na ten temat zostaw reakcję ,,wow”.
Wiem, że to temat rzeka, więc napisz w komentarzu o czym chciałbyś posłuchać, co Cię interesuje lub martwi, na jakie problemy natrafiasz przyjmując dzieci. Postaramy się pomóc 💙
🖊️ Asia